'Ze maakten tijd voor mij'

Een goede babbel kan een verschil maken, ondervond Christel toen ze in 2008 met leukemie werd opgenomen in het UZA. ‘Hoe druk het ook was, de verpleegkundigen luisterden naar mij als ze zagen dat ik het moeilijk had.’

‘Toen ik in 2008 een operatie moest ondergaan voor een maagbreuk bleek er iets mis te zijn met mijn bloed. Ik had te veel jonge witte bloedcellen. Of het leukemie was, wist de huisdokter niet zeker. Als verpleegkundige in het ziekenhuis van Lier kende ik dr. Ann Van De Velde, een hematologe die zowel in Lier als in het UZA werkt. Het ging wel degelijk om een acute vorm van leukemie, vertelde ze me. Ik moest onmiddellijk chemo krijgen. Een donderslag bij heldere hemel, want ik voelde me helemaal niet ziek.’

Transplantatie

‘In totaal kreeg ik drie chemokuren in het UZA. Na de tweede kuur begonnen de kankercellen terug te groeien en werd de zoektocht naar een geschikte stamceldonor opgestart. Een transplantatie was uiteindelijk niet nodig: na de derde chemokuur waren de kankercellen verdwenen. Mijn geluk duurde helaas niet lang. In 2010 kwam de leukemie terug en moest ik toch nog getransplanteerd worden.’

Babbel met lotgenote

‘Ik was pas opnieuw opgenomen, toen ik bericht kreeg dat een lotgenote was overleden. De kans dat het ook met mij slecht zou aflopen, leek me plots heel reëel. Toen de verpleegkundige me zag huilen, pakte hij een stoel en kwam bij me zitten, zelfs al had hij het op dat moment ontzettend druk. Dat waardeerde ik enorm. Vlak voor de transplantatie kon ik babbelen met een lotgenote. Ik was bang dat de cellen niet zouden innestelen. Het gesprek met de ex-patiënte stelde me gerust. Sinds ik genezen ben, ga ik zelf ook regelmatig praten met lotgenoten.’

Koffiemoment

‘Intussen heb ik via Facebook Lotuz ontdekt, een vereniging voor patiënten die een stamceltransplantatie ondergingen van een vreemde donor. Ik ben meteen lid geworden. Lotuz organiseert onder meer informatiesessies en activiteiten, zoals een boottocht op de Schelde. Eén keer per maand is er een ‘koffiemoment’: patiënten in Gasthuisberg en het UZA kunnen dan praten met lotgenoten. Die gesprekken doen altijd enorm deugd. Lotgenoten zijn tenslotte de enigen die écht begrijpen wat je meemaakt.’

Meer info over de activiteiten van Lotuz: www.lotuz.be

Aangemaakt op
Laatste update op