8.00 uur. ‘Momenteel liggen er 28 baby’s op de afdeling intensieve neonatologie. Ik bekijk hun dossiers, zodat ik kan inschatten waar ik vandaag het meest nodig zal zijn.’
8.30 uur. ‘Tijdens de briefing met de artsen, de assistent van wacht en de verpleegkundigen overlopen we de toestand van alle kindjes. Levi is wat achteruitgegaan vannacht, vertelt een van de artsen. Zelf geef ik wat achtergrond mee over de ouders van Shana.’
9.10 uur. ‘Vannacht is Finn opgenomen. Ik ga een kijkje nemen, zodat ik weet wat de ouders te zien krijgen wanneer ze hun kindje komen bezoeken. Hun baby via allerlei draadjes en buisjes aan machines gekoppeld zien, maakt op veel ouders een diepe indruk.’
9.25 uur. ‘Bezoek aan Finns mama op de materniteit. Ik geef haar wat tips over hoe ze haar rol als moeder kan opnemen, ook al wordt haar zoontje beademd.’
10.05 uur. ‘Ik loop nog even langs bij Ozgur. Haar dochtertje zal hoogstwaarschijnlijk te vroeg op de wereld komen. Ik probeer haar wat voor te bereiden.’
10.55 uur. ‘Linde mag morgen samen met haar dochtertje naar huis. Voor ze vertrekt, laat ik haar een vragenlijst invullen die peilt naar het risico op een postnatale depressie of een posttraumatische stressstoornis. Ouders met een prematuur geboren kindje staan na de geboorte vaak emotioneel onder druk.’
11.35 uur. ‘De resultaten van de vragenlijst baren me wat zorgen. Uit haar antwoorden blijkt dat Linde zich behoorlijk schuldig voelt, nog meer dan vlak na de geboorte. Samen bekijken we welke steun Linde nodig heeft om verder te kunnen.’
12.30 uur. ‘Lunch in de keuken. De middagpauze is het moment om wat bij te kletsen met de verpleegkundigen.’
13.00 uur. ‘Te vroeg geboren baby’s hebben een grotere kans op wiegendood. De ouders krijgen daarom een toestel mee naar huis dat een alarmsignaal afgeeft bij een te lange adempauze of een afwijkend hartritme. Ik bel Sam en Griet op om te horen hoe de monitoring bij Otis verloopt. In principe mag hij nu slapen zonder het toestel, maar Griet vindt het nog moeilijk om volledig te vertrouwen op haar zoontje.’
13.45 uur. ‘Abel ligt al drie weken op intensieve neonatologie. Samen met zijn ouders bekijk ik wat hij al kan en hoe hij reageert op hen. Ik leer Semih en Yasmien hoe ze de signalen van Abel juist kunnen interpreteren.’
14.35 uur. ‘Mila, dochtertje van Nathalie en Bjorn, werd twee maand geleden geboren op 26 weken en heeft het niet gehaald. Het koppel komt nog eens langs voor een nagesprek. Samen met de gynaecoloog, de betrokken kinderarts en de verpleegkundigen luisteren we naar hun verhaal en geven we hen de kans alle vragen te stellen waar ze nog mee zitten.
15.45 uur. ‘Volgende week geef ik een lezing voor de verpleegkundigen van het UZA over posttraumatische stress rond de geboorte. Ik bereid mijn notities nog wat voor.’
16.00 uur. ‘Alle administratieve gegevens die ik tijdens de dag niet kon aanvullen, breng ik nu in orde.’
16.30 uur. ‘Voor ik naar huis rij, passeer ik voorbij het zwembad. Ideaal om mijn geest helemaal leeg te maken. Mijn job is best zwaar, maar ook waardevol. Je kunt veel betekenen voor de ouders. Dat maakt het allemaal de moeite waard.’
Om privacyredenen zijn de namen van ouders en patiëntjes fictief.
Niet alle kersverse mama’s en papa’s zitten op een roze wolk. Voor ouders van baby’s die te vroeg of met ernstige problemen op de wereld komen, zijn de eerste weken soms zelfs traumatisch. Psychologe Hannelore Maddens biedt hun steun waar nodig.
Gerelateerde specialismen
Aangemaakt op
Laatste update op
