Al meer dan 30 jaar werkt Patric Dierckx in de gezondheidszorg; sinds 1991 in de functie van hoofdverpleegkundige. 'Die keuze heeft veel te maken met mijn gezin. Mijn kinderen wilden me meer zien tijdens het weekend, en als hoofdverpleegkundige heb je geen dienst op zondag. Ik ambieerde echter ook een leidinggevende functie, en deze job houdt ook voor een groot stuk management in, wat me wel bevalt. Al is dat in Nederland – waar ik tot voor kort werkte – nog meer het geval dan in België.'
Kwaliteit optimaliseren
Dat de Nederlandse en de Belgische ziekenhuizen een andere invulling geven aan de job van hoofdverpleegkundige, besefte Patric ten volle zo'n twee jaar geleden. Toen het Nederlandse ziekenhuis waar hij werkte een fusie aanging, solliciteerde hij in het UZA, waar hij in maart 2010 aan de slag kon op de afdeling intensieve zorg. 'Ik heb me echt moeten aanpassen', vertelt Patric. 'In België heeft een hoofdverpleegkundige vooral uitvoerende taken: je stelt dienstroosters op, bestelt materialen, gaat mee met de artsen op patiëntenronde … Een groot deel van de tijd gaat ook naar de dagdagelijkse zorg van de patiënten. Het managementdeel – het team samenstellen, het budget beheren … – ligt vooral in handen van het afdelingshoofd.
Dat ik hier minder verantwoordelijkheid krijg, vind ik wel jammer. Gerd, adjunct-hoofdverpleegkundige van de afdeling, neemt wel het grootste deel van die uitvoerende taken op zich. Ik probeer me te focussen op logistieke processen, veiligheid, opleiding, en ik wil een draagvlak creëren om de kwaliteit van onze zorgverlening te optimaliseren.'
Hightechkennis
'Wat ik bijzonder fijn vind aan mijn job hier, is dat het UZA veel hightechkennis in huis heeft. Ik heb voor het eerst in mijn leven ervaren dat mijn collega's en ik dankzij onze inzet mensenlevens kunnen redden. Zo hebben we hier een tijdje geleden een jonge vrouw behandeld die pas bevallen was en zware problemen had. Haar ademhaling was gestopt, en we moesten ook haar hart ondersteunen. In een ander ziekenhuis zou ze het misschien niet overleefd hebben. Wij hebben haar erdoor gehaald. Nu kan ze haar kind tenminste zien opgroeien.'
'Ik heb ook een ploeg medewerkers met veel potentieel waar ik heel goed mee opschiet. Onlangs hebben ze nog spontaan een cadeau gegeven aan Gerd en mij. Dat soort blijken van waardering geeft natuurlijk heel veel voldoening en stimuleert me om door te gaan!'
