Deze lente zijn we met de auto op vakantie naar Spanje getrokken. Het was de eerste keer sedert lang dat het een ontspannen rit was voor mij. Jarenlang had ik problemen met mijn blaas: ik voelde constant de aandrang om te plassen, en tijdens lange autoritten moesten we heel vaak stoppen.
Mijn blaas laten opereren leek me niet zo’n fijn vooruitzicht. Maar het probleem werd steeds erger, en begon zelfs mijn sociale leven te beheersen. Plaatsen en situaties waar ik niet meteen naar het toilet kon gaan, vermeed ik. Uiteindelijk heb ik toch contact opgenomen met de dienst gynaecologie van het UZA.
Nieuwe, pijnloze techniek
De gynaecoloog stelde voor om mijn baarmoeder en eierstokken te verwijderen en mijn blaas op te naaien. Voor de operatie zou ze gebruik maken van een nieuwe techniek: vNOTES (vaginal natural orifice transluminal endoscopic surgery). De ingreep gebeurt dan via vaginale weg.
De voordelen van de techniek zijn dat je minder pijn hebt nadien, dat je sneller herstelt en dat je geen zichtbare littekens hebt, legde de dokter uit. Dat stelde me heel erg gerust.
Milde krampen
Op dinsdagavond 2 maart ben ik geopereerd, op woensdagmorgen mocht ik al naar huis. De pijn was inderdaad heel mild. Een beetje te vergelijken met lichte menstruatiekrampen. De voorgeschreven pijnstillers ben ik niet eens gaan ophalen in de apotheek.
Ik voelde me meteen ook fit. Trappen lopen was geen probleem, en na twee weken kon ik weer autorijden en fietsen. Zelfs mijn huisarts stond verbaasd hoe snel het allemaal ging.
Terug naar normaal
De enige draadjes die ik had, zaten in mijn navel. Ik heb ooit endometriose gehad, en de gynaecologe wou via een laparoscopie kijken of er geen verklevingen waren. Anders had ik zelfs dat piepkleine litteken niet gehad.
Ik ben zo opgelucht dat mijn problemen van de baan zijn. Ik kan mijn oude leven weer oppikken. Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik de ingreep niet sneller heb laten uitvoeren!
