Wat is de legionellabacterie?
De legionellabacterie is een kiem die in zoet water leeft en gewoon in de vrije natuur voorkomt. Vooral in leidingwater kan ze echter problemen geven: bij een temperatuur tussen 25 en 50 °C kunnen de kiemen zich gevaarlijk gaan vermenigvuldigen. Dat risico bestaat vooral in grote waterreservoirs en waterleidingsystemen van bijvoorbeeld ziekenhuizen, sportinstellingen, publieke zwembaden en hotels. De eerste gekende legionella-epidemie was in 1976 in een hotel in Philadelphia, tijdens een bijeenkomst van oud-strijders. Vandaar legionellabacterie en veteranenziekte. In België hebben we in 1999 een grote epidemie gehad tijdens een handelsbeurs in Kapellen. Tientallen mensen raakten toen besmet en vijf overleefden het niet.
Wat gebeurt er als je besmet raakt?
Je raakt besmet als je minuscule waterpartikels met de bacterie inademt. Dat kan leiden tot griepachtige symptomen, de zogenaamde legionellagriep, of in het slechtste geval tot een longontsteking. Symptomen daarvan zijn hoge koorts, hoesten, hoofdpijn, spierpijn en een algemeen gevoel van ziek zijn. De patiënt produceert weinig slijmen, in tegenstelling tot bij de meeste andere vormen van longontsteking. De ziekte is goed te behandelen met antibiotica. Toch is de infectie vooral voor oudere en verzwakte patiënten vrij gevaarlijk en soms zelfs fataal. De legionellabacterie is niet overdraagbaar van mens tot mens.
Hoe besmetting voorkomen?
Sinds de epidemie in Kapellen heeft de Belgische overheid strenge maatregelen getroffen om nieuwe besmettingen te voorkomen. Plaatsen die voor een groot publiek toegankelijk zijn, moeten een beheersplan opstellen om het legionellarisico te beperken. Dat houdt onder meer in dat de watertemperatuur hoog genoeg moet zijn, dat waterleidinginstallaties indien nodig doorlopend moeten worden ontsmet en dat er regelmatig controles worden uitgevoerd. Dankzij verbeterde preventie wereldwijd is de legionellaziekte erg zeldzaam geworden.
