In 2018 startte de dienst kindergeneeskunde al met een project waarbij een jonge vrouw met het syndroom van Down een dag per week de afdeling kwam versterken. Vijf jaar lang nam ze wekelijks een takenpakket voor haar rekening. Toen ze stopte, zette het team kindergeneeskunde samen met de dienst kinderneurologie de schouders onder een breder pilootproject met externe jobcoaches. Als dat vlot blijft draaien, tonen ook een aantal andere UZA-diensten al interesse om de aanpak van begeleid werken in te voeren.
'Een welverdiende 10 voor ontwapenende babbels'
Bij de diensten kindergeneeskunde en -neurologie kan je sinds een aantal maanden de brede glimlach van Phoebe (24) en Frank (55) spotten. Zij vervullen er taken zoals speelgoed ontsmetten en de post verdelen. Een jobcoach ondersteunt hen van op afstand. 'Phoebe en Frank tonen patiënten dat zij allemaal meer mogelijkheden hebben dan vaak wordt gedacht.'
Frank (55)
'Ik doe alle taken graag. En samen eten is ook leuk'
'Ik woon in Boechout en krijg steun om alleen te wonen van de vzw Maanwandelaars. Zo leerde ik mijn jobcoach Hilde kennen. Zij helpt mij omdat ik het nog moeilijk heb, nadat ik vorig jaar in één maand mijn ouders verloor. Tot dan leefde ik bij hen, en als ik niets te doen heb, denk ik daar de hele tijd aan. Toen Hilde voorstelde om in het UZA te werken, was ik direct enthousiast. We solliciteerden samen en na een paar keer oefenen kon ik alle taken zelfstandig.'
Handschriften en thee
'Ik verdeel de post, vul printers aan en leeg papiermanden. De post ligt in twee bakjes: een rood en een groen. De uitgaande post sorteer ik: brieven voor binnen het ziekenhuis en daarbuiten krijgen een aparte stempel. Alleen om sommige doktershandschriften te lezen, vraag ik soms hulp aan het secretariaat.'
'Om mijn weg te vinden in het ziekenhuis kreeg ik een wegbeschrijving met foto's van de gangen. Ondertussen lukt dat blindelings. Ik kom met de bus, die neem ik ook al jaren om boodschappen te doen. Normaal loopt mijn dag van 10 tot 14 uur, en meestal ben ik er iets vroeger om thee te drinken en een wafeltje te eten met collega's. Wel niet te lang, want anders raak ik soms niet op tijd klaar.'
Rustige ademhaling
'Elke week tel ik af wanneer ik mag werken. Thuis ben ik vooral bezig met fitness, e-mails sturen, naar de winkel gaan en fotografie. Ik werk ook al mijn hele leven als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Ik heb zeker nog tijd om misschien een dag extra te komen. Eten ronddelen lijkt me leuk. Weet je, als ik thuis ben, heb ik soms last van hyperventilatie en dan moet ik ademhalingsoefeningen doen om rustig te worden. Wel, in het ziekenhuis is dat nog geen enkele keer nodig geweest.'
'Alleen om sommige doktershandschriften te lezen, vraag ik soms hulp aan het secretariaat.'
Phoebe (24)
'Ik kan ondertussen de kindjes doen lachen. Dat is fijn'
'Ik kom sinds juni elke donderdag naar het UZA. Ik ontsmet speelgoed in de wachtzalen. Hier komen veel kindjes en die maken het speelgoed soms vuil. Dan maak ik het weer proper. Of dat moeilijk is? Neen, ik kan dat goed. In het begin toonde Jolien (de jobcoach van vzw Katharinahof, nvdr.) me hoe het moet.'
Dansen op tv
'Ik vind elke dag in het UZA leuk. Vorige week mocht ik zelfs mee naar een show met de patiënten. Ik hou van knutselen en dansen op hiphopmuziek. Iedereen moet eens komen kijken, dan word ik misschien beroemd en kom ik op tv! Later wil ik ook eens dansen met de kinderen. Ik babbel graag met hen, ja. Ik maak het speelgoed schoon en ik kan ondertussen praten en de kindjes doen lachen. Dat is fijn.'
'Ik kom met de bus naar het ziekenhuis en keer terug met een taxi. Maar de bus moet wel rijden. Als hij niet komt, bel ik naar Jolien en zoeken we samen een oplossing. Jolien vraagt ook dikwijls hoe het was in het UZA. Als er iets anders moet, dan zegt ze dat. Wat ik het moeilijkste vind? Euh... Niets. Op een andere dag werk ik in een koffiebar. Ik help mee afruimen en afwassen. En op vrijdag eet ik altijd met mijn mama en papa pizza. Dat eet ik supergraag. Dan moet niemand werken en vieren we samen feest.'
Iris, Hilde en Juliette
'Eerst investeer je wat tijd, daarna loopt het vlot'
Hoe kijken de UZA-collega's die Frank en Phoebe mee opvolgen tijdens hun shifts naar de samenwerking? 'Ik haal er veel voldoening uit', zegt Iris Mallinus, medisch secretaresse kindergeneeskunde. 'In het begin is het wat zoeken en moet je de medewerker leren kennen. Welke taken passen? Welke niet? Hoe communiceer je het best op een slechte dag? Maar intussen loopt het vlot.'
'We hebben voor passende taken gekozen, waarbij de werking van de dienst niet stokt als de medewerker niet kan komen', vult Hilde Stevens, unitverantwoordelijke kindergeneeskunde aan. 'Op sommige dagen investeer je als team inderdaad tijd in de begeleiding, maar op jaarbasis moet dat uitvlakken en vermindert de teambelasting.'
'Ik vind het vooral zeer fijn om hen erbij te hebben', sluit Juliette Venverloo, pedagogisch medewerker kinderoncologie en kinderhematologie, af. 'Frank en Phoebe tonen aan onze patiënten dat zij allemaal meer mogelijkheden hebben dan vaak wordt gedacht. En ik geef hen een welverdiende 10 voor ontwapenende babbels!'
Gerelateerde specialismen
Aangemaakt op
Laatste update op
