Een steek van een wesp, bij of hommel is nooit fijn, maar meestal snel vergeten. Niet zo voor wie allergisch is voor het gif. ‘Is de huidreactie groter dan 10 centimeter en na 24 uur nog niet verdwenen, dan spreek je van een grote lokale reactie’, zegt prof. dr. Didier Ebo, van de dienst immunologie, allergologie en reumatologie. ‘Zijn er binnen het kwartier ook klachten op andere plaatsen van het lichaam, zoals jeuk, bultjes of zwelling, dan heb je te maken met een algemene allergische reactie. In het slechtste geval gaat die gepaard met een astma-aanval, zwelling in de keel of een plotse bloeddrukdaling.’
Bij een algemene allergische reactie is er 50 tot 60% kans dat de patiënt een volgende keer minstens even heftig reageert. Ebo: ‘Die mensen raden we dan ook sterk immunotherapie aan. Die is heel effectief en kan hun leven redden. In afwachting van de therapie moeten ze altijd een adrenalinepreparaat op zak hebben dat ze in geval van nood kunnen inspuiten.’
Gif in de aderen
Op basis van de beschrijving van de patiënt en bijkomende tests gaat de arts eerst na voor welk gif de persoon in kwestie allergisch is. Afhankelijk van de allergie is voor de eigenlijke therapie een opname van drie of vijf dagen nodig. ‘De patiënt krijgt meerdere inspuitingen met sterk verdund gif, telkens in een hogere concentratie. Na de opname moeten we de inspuitingen regelmatig herhalen, met almaar grotere tussenposen. In totaal duurt de behandeling vijf jaar’, zegt allergologe dr. Kathleen De Knop.
In geval van een allergie voor wespengif zijn patiënten na de opstartbehandeling van drie dagen voor 95 tot 99% beschermd. Dat wil zeggen dat de kans op een allergische reactie nog maar 1 à 5% bedraagt. Bij een allergie voor bijen- of hommelgif bedraagt die bescherming 85 tot 90%. Treedt er toch nog een allergische reactie op, dan is die meestal een stuk milder. ‘De bescherming is het hoogst tijdens de periode van de behandeling. Daarna kan het risico op een allergische reactie opnieuw stijgen tot 10%. Als mensen echt heel bang zijn geworden voor een steek, kunnen we ze eventueel blijvend behandelen om het risico tot een minimum te beperken’, geeft Ebo nog mee.
