'Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik een cochleair implantaat mocht regelen. Het ging om een patiënte van zo'n zestig jaar die in de loop van de tijd volledig doof was geworden. Ze was niet zo bedreven in liplezen, waardoor ze altijd haar man nodig had om naar de winkel te gaan of bij ons op consultatie te komen. Bovendien had ze last van oorsuizingen. Dat alles deprimeerde haar. De dokter besloot daarom een cochleair implantaat aan te brengen, een toestel dat geluid omzet in elektrische impulsen die de gehoorzenuw rechtstreeks stimuleren. Het apparaatje wordt via een operatie ingebracht in het binnenoor.'
Groeten uit Spanje
'Na een paar weken, toen de wonden hersteld waren, konden we het implantaat beginnen afstellen. Meestal duurt het een paar keer voor de patiënten iets horen, maar deze vrouw kon mij al van bij het begin verstaan. Na een paar keer was ze zelfs in staat te telefoneren. Dat maakte haar heel gelukkig. Voordien leefde ze vrij geïsoleerd. Na de operatie kon ze weer kaarten met vrienden, alleen op stap gaan. Ze had haar zelfstandigheid herwonnen, iets waar ze ons heel dankbaar voor was. Nu nog krijgen we elk jaar een kaartje wanneer zij en haar man op reis gaan. Het geeft zo'n voldoening als je iemands leven een positieve wending kunt geven.'