‘Toen ik vijfentwintig jaar geleden op de dienst intensieve neonatologie werkte, werd er een vierling geboren in het UZA. De kindjes waren veel te vroeg geboren en belandden in de couveuse. Dat was een heel intense periode, zowel voor de ouders, de kindjes als ons, de verzorgers. De familie is me steeds bijgebleven en voor mij en mijn collega’s van toen was die vierling een deel van ons collectief geheugen geworden.
Fotoboeken
Intussen werk ik al een hele tijd op de afdeling verloskunde. Het toeval wil dat vorig jaar een van die vier papa geworden is, en dat zijn vrouw bevallen is op mijn afdeling. Het was een blij weerzien met de hele familie. Fotoboeken en anekdotes van de 25 levensjaren van de vierling werden boven gehaald en gedeeld met ons. De kersverse oma deed haar verhaal en ook voor haar was het bezoek aan de neonatologie natuurlijk een déjà vu. Voor mij was het een heel bijzondere ervaring om het kwetsbare baby'tje van toen nu als volwassen man en papa terug te mogen ontmoeten.'