Sophie heeft al twintig jaar extrinsieke allergische alveolitis. Door bepaalde omgevingsstoffen, waaronder schimmels, ontsteken haar longblaasjes. Daardoor is ze snel vermoeid en moet ze dagelijks cortisone slikken. Dat heeft Sophie, econome van opleiding, echter nooit belet om een boeiend leven te leiden. Ze bleef lang voltijds werken, trok met man en kinderen voor vier jaar naar China en Maleisië en is de laatste jaren gepassioneerd met kunst bezig. Door haar ziekte moet ze wel uitkijken. Zo zijn haar huid en botten vrij kwetsbaar door de cortisone.
‘Vorige zomer hield ik aan een banale val van mijn fiets een gapende wonde aan mijn been over. Die werd genaaid, maar een paar weken later was de wonde volledig ontstoken. Via wondzorgverpleegkundige Sonja Vlayen kwam ik bij vaatchirurg dr. Chantal Vandenbroeck terecht. Die maakte de wonde operatief schoon. Een maand later zouden we met het hele gezin naar de Verenigde Staten vertrekken. Dat wilde ik in geen geval annuleren. Gelukkig zocht de chirurg mee naar een oplossing. Dankzij een speciale behandeling waarbij de wonde permanent met een vacuümpomp werd gezuiverd, genas ik sneller. De opname van drie weken had ik ervoor over.’
Je job of je longen
‘Aan mijn longarts dr. Annelies Janssens heb ik veel steun. Zij was het die me aanraadde mijn stresserende job als leerkracht op te geven. Ik moest vooral proberen mijn resterende longfunctie te behouden, en dat viel niet te rijmen met die job. En toen mijn ziekte voor spanningen in mijn relatie zorgde, nodigde ze mij samen met mijn man uit voor een gesprek. Sindsdien pakken we sommige dingen anders aan. Zo doe ik nu boodschappen via het internet, wat minder vermoeiend is voor mij.
Intussen heb ik een fantastische uitlaatklep gevonden in de kunst. Ik volg academie en heb rond mijn ziekte een project uitgewerkt, dat ik Mijn derde long heb gedoopt. Rond dat thema heb ik allerlei werken gemaakt, voornamelijk schilderijen en objecten. Voor mij was dat een manier om mijn ziekte te verwerken. Tijdens mijn opname vond ik al dolend in en rond het ziekenhuis inspiratie en materiaal voor mijn kunstwerken. Intussen is er een tentoonstelling geweest, en verkoop en verhuur ik regelmatig werken. Zo vloeien er uit mijn ziekte toch positieve dingen voort.’