Altijd alert op intensieve zorg

Als verpleegkundige op intensieve zorg is Karen Ruts dagelijks omringd door monitors, toestellen en alarmen. ‘De uitdaging is om daarbij nooit de mens achter de patiënt uit het oog te verliezen.’

6.45 uur ‘Gauw omkleden. Voor de vroege ploeg worden er op onze afdeling telkens vier à vijf verpleegkundigen ingezet. Elk verzorgt een of twee patiënten. Ik heb er vandaag twee. De ene is een jonge vrouw die een beroerte doormaakte. De andere is een dame van in de vijftig met een chronische ziekte. Haar spieren zijn erg verzwakt en ze kan moeilijk ademen.’

7 uur ‘Briefing. Samen met de twee nachtverpleegkundigen overlopen we de patiënten. Waarom liggen ze hier? Waren er afgelopen nacht problemen? Welke onderzoeken zijn er gepland? Het elektronische patiëntendossier wordt op een groot scherm geprojecteerd, evenals de resultaten van de laatste uitgebreide bloedname. Die gebeurt tussen 4 en 6 uur ’s nachts.’

8 uur ‘Tijd om mijn patiënten hun medicatie te geven en een tussentijdse bloedname te doen. Dat doen we elke twee uur. We meten dan ook telkens de mate van bewustzijn. Met het bloedgastoestel op de afdeling is de uitslag van de bloedname binnen de minuut gekend. De gemeten waarden belanden automatisch in het elektronische dossier.’

8.45 uur ‘De patiënten worden gewassen. We letten erop om ook geregeld hun haar te wassen. Met de vrouwelijke collega’s maken we er een erezaak van om de kapsels van de dames goed te verzorgen. Lang haar vlechten we in, zodat het minder in de weg ligt.’

9.30 uur ‘Samen met twee collega’s zet ik mijn oudste patiënte voor een half uurtje in de zetel. Als een patiënt even kan rechtzitten, bevordert dat de revalidatie. In de voormiddag staan er vaak ook radiologische onderzoeken op het programma. Een hele onderneming, aangezien je patiënten van intensieve zorg niet zomaar vervoert. Monitor, reanimatierugzak, beademingstoestel en noodmedicatie moeten allemaal mee.’

11 uur ‘De arts van onze afdeling doet zijn patiëntenronde. Als het kan, sta ik dan altijd mee aan het bed van mijn patiënten. De nauwe samenwerking met de artsen en andere verpleegkundigen is een van de redenen waarom ik deze job graag doe. We hebben elkaar allemaal nodig. Het is heel zelfstandig werken, maar we mogen ook zoveel vragen stellen als we willen. Tijdens de ronde trekt een van de patiënten in een verwarde bui haar maagsonde los. Er gaat een alarm af en We plaatsen snel een nieuwe en controleren nog eens of die wel degelijk in de maag zit. Er zit niets anders op dan de armen van de patiënt voor haar eigen veiligheid tijdelijk vast te maken.’

12:30 uur ‘Een half uurtje er tussenuit om te lunchen, samen met twee collega’s. De sfeer in ons team is uitstekend. In juni gaan we met een aantal de Mont Ventoux op fietsen.’

13:30 uur ‘We krijgen twee nieuwe patiënten, een vanuit het operatiekwartier en een vanuit een ander ziekenhuis. Daar komt veel bij kijken: we registreren de patiënten in het systeem, leggen ze aan de monitor, nemen bloed af, maken een film van hart en longen, leggen een katheter aan ...’

14:30 uur ‘Start van het bezoekuur. Op onze afdeling zijn de patiënten vaak in slaap, maar het contact met de familie is des te intenser. Die mensen zijn vaak overdonderd en hebben veel behoefte aan ondersteuning. Ik leg aan de familie van de verwarde patiënte uit waarom we haar moesten fixeren. Ze hebben er gelukkig begrip voor. Intussen komt de late ploeg toe. Na de briefing zit mijn werkdag erop.’

Aangemaakt op
Laatste update op