‘Een koppel van iets in de dertig komt op consultatie. Al jaren proberen ze tevergeefs hun kinderwens te vervullen, ondanks verschillende vruchtbaarheidsbehandelingen. In hun vriendenkring, bij familie en zelfs op straat zien ze alleen maar baby’s en zwangere vrouwen, en bij hen wil het maar niet lukken. Dat maakt vooral de vrouw heel ongelukkig, en ze zit er psychisch helemaal door. Daarom zijn ze intussen tijdelijk gestopt met de vruchtbaarheidsbehandelingen. Het is allemaal eventjes genoeg geweest. Hun gynaecoloog verwijst hen naar mij door om de mogelijkheden nog eens te bespreken, en zo belanden ze op die koude decemberdag in mijn piepkleine kantoortje. Naast een kastje, een bureau en drie stoelen is er amper ruimte, dus het wordt er al snel warm. Ze doen hun jas uit en beginnen hun verhaal. Over hoe verdrietig ze zijn en hoe zwaar het hen valt. Terwijl de minuten wegtikken, speelt de vrouw ook haar sjaal en haar trui uit, en wordt ze alsmaar bleker. Ik merk dat het niet goed gaat en roep een verpleegster om een bed klaar te maken in de dagkliniek, zodat ze even kan liggen. Ineens stormt de vrouw mijn kantoortje uit, en ze raakt om het hoekje nog net tot aan het toilet. De hele gang hoort haar braken. Als ze uiteindelijk op het bed ligt, vraag ik haar of ze misschien toch niet zwanger is?! De artsen van de dagkliniek doen gauw een test … en die blijkt positief! Die mensen waren zo gelukkig! Achteraf kreeg ik een mailtje om me te bedanken dat ze zwanger was. Alsof ik daar hoegenaamd ook maar iets mee te maken had! Maar het was ook voor mij een hoogst memorabele namiddag, en dat het koppel zo gelukkig was, deed mij echt deugd.’
Dr. Rose-Marie Van Hoof, seksuologe op de dienst gynaecologie, krijgt dagelijks mensen met vruchtbaarheidsproblemen over de vloer. Een jong koppel bezorgde haar onlangs een onvergetelijke namiddag.
Aangemaakt op
Laatste update op
