Bijna 28 jaar werkte Jeannine in de horeca. Ze begon als poetsvrouw en klom geleidelijk op tot schoonmaakverantwoordelijke van twee hotels. Daarna werkte ze twee jaar in een groot ziekenhuis. Begin vorig jaar werd ze door het UZA aangenomen om er, na dertig jaar uitbesteding, de schoonmaak in eigen beheer op te starten.
Vandaag bestaat het schoonmaakteam uit vijf teamleiders, 120 poetsvrouwen en -mannen en een ploeg van vijf man voor afvalverwerking. Er wordt zeven dagen op zeven dagen gepoetst, 24 uur per dag. ’s Nachts worden onder meer de inkomhal en de gangen aangepakt. Jeannine heeft intussen de handen vol met werkschema’s opstellen, bestellingen doen, opleidingen plannen, mensen rekruteren, stages organiseren ...
‘Ik ben vaak een luisterend oor’
Na een half jaar loopt alles zo goed als op wieltjes. De resultaten van een recente externe kwaliteitscontrole waren heel goed en dat doet deugd. ‘De verdienste van het hele team’, beklemtoont Jeannine. Naast smetteloze gangen vindt ze ook tevreden medewerkers heel belangrijk. Ze gaat er prat op iedereen bij naam én voornaam te kennen. ‘Ik werk heel graag met mensen’, vertelt ze. ‘Dag na dag ben ik een luisterend oor. Schoonmaaksters staan hier aan mijn bureau als er problemen zijn thuis of op het werk en dan probeer ik in de mate van het mogelijke te helpen. Dicht bij je medewerkers staan, is de beste manier om ze te motiveren.’
Het enthousiasme van de ploeg geeft haar veel voldoening. ‘Maar als het eens wat minder goed is, zeg ik het ook.’ Jeannine doet het werk met hart en ziel. Ze gaat pas naar huis als alles onder controle is. ‘Maandag en dinsdag begon er telkens een lading jobstudenten en toen was ik hier van zes uur ‘s morgens tot half elf ‘s avonds. Het moet gewoon goed zijn.’
Wat we zelf doen ...
Sinds vorig najaar organiseert het UZA zijn schoonmaak zelf. Bij die omschakeling kwam veel kijken, zoals de aanwerving van meer dan honderd schoonmaakkrachten. ‘We hebben wel honderd toestellen gekocht en alle producten en materiaal uitvoerig getest’, vertelt Jeannine Stesmans. ‘We hebben ook werkmappen opgesteld, waarbij we voor elke ruimte apart de werktijd hebben bepaald. Dat deden we ’s avonds en zelfs ’s nachts, om de werknemers niet te storen. In die werkmappen is ook exact aangegeven wat er waar moet gebeuren.’
In het begin was het voor iedereen aanpassen. ‘De schoonmaakploeg heeft moeten leren om in een welbepaalde volgorde te werken en de werkmappen correct in te vullen. In vergelijking met vroeger plannen we ook veel meer. Even bellen om een grote schoonmaak te laten doen, is er dus niet meer bij. Maar intussen loopt dat systeem goed.’